Rrahim Sadiku - Ajo Ҫamëria

Ajo Ҫamëria

Plagëve të shpirtit
dhembin kujtimet!
Ҫamëria mbetur horiont pa fund
shtigjeve frymëzuese.

Pehatur një vale nga deti...
një dege ulliri vizatuar,
një ere tek përkund lisat
shtruar ëndrrës,
madhëruar shpresës…

Një kohë do të hapet, o lot,
me hënën shpaluar qiellit,
me zemrën qetësuar drithërimeve!
E ajo, Ҫamëria,
me legjendën do të vijë
kllapuritjeve të liqenit
bregut të Jonit
veshur arbërisht
e re, si nuse…